ما پیش از این چیزی را نمی خواندیم

بسم الله الرحمن الرحیم

ما پیش از این چیزی را نمی خواندیم

مشرکان در قیامت انکار می کنند که چیزی را خوانده اند، منظورشان چیست؟

 

بسیاری از علما، ماموستاها، مراجع و... در منبرها و خطابه هایشان بیشتر به بحث های جزیی و فرعی می پردازند

آن ها با این عمل شان و مانور دادن و توجه بیشتر به بحث های جزیی، در واقع اصل و مبنا را کم اهمیت جلوه می دهند، گر چه در بسیاری از مواقع این آگاهانه نیست! ولی حتی اگر آگاهانه نباشد، دلیل نمی شود این کار را انجام دهند، و بگوییم خب آن ها که غرض ورزی ندارند و با نیت بد و از روی قصد این کار را انجام نمی دهند، پس اشکال ندارد!

وقتی به گمراهان آیاتی مثل این آیه نشان میدهی و به آن ها می گویی که پایین تر از الله را به فریاد مخوانید

إِنَّ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُکُمْ ۖ فَادْعُوهُمْ فَلْیَسْتَجِیبُوا لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ

کسانی را که غیر از خدا می‌خوانید، بندگانی همچون خود شما هستند؛ آنها را بخوانید، و اگر راست می‌گویید باید به شما پاسخ دهند!(7:194)

الذین=کسانی    تدعون=می خوانید         عِبَادٌ أَمْثَالُکُمْ= بندگانی مثل شما

نکته اول- کلمه الذین برای انسان بکار میرود و نه بت و سنگ و چوب و... برای اشاره به جمع چند سنگ "کسانی" به کار نمی برند و نمی گویند!

نکته دوم- تدعون یعنی خواندن و صدا زدن، این کلمه پرستش کردن معنی نمی دهد!، صرف این که خواندن خدا برای دفع شر و جلب نعمت پرستش هست، دلیل نمی شود کلمه ای که معنی اش خواندن هست را پرستش کردن ترجمه کنیم! و در عوض در بحث های دیگر بگوییم خواندن عبادت نیست! اگر عبادت نیست چرا این جا و جاهای دیگر در ترجمه کلمه "تدعون" پرستش کردن می آورید؟!، خواندن عبادت هست ولی متاسفانه مترجمان شیعی بر هوای نفس خود مثلا در همین آیه 194 سوره اعراف، تدعون را پرستش کردن ترجمه می کنند ولی وقتی عمل صدا زدن ائمه خودشان را می خواهی که بگویی خواندن شما عبادت هست، نمی پذیرند!!! این یعنی بر هوای نفس، این یعنی تعصب!. خود همین بکار بردن کلمه "پرستش" در ترجمه ها جالب است و کمتر پیش می اید تر ترجمه کلمه عبادت را به کار ببرند، چون باز هم بکار بردن همین کلمه بر هوای نفس شان است، کلمه پرستش کردن در بین مردم معنی سجده بردن و نماز خواندن و... معنی می دهد. این کلمه به مرور زمان به این معنی بین مردم برداشت می شود. در حالیکه این کلمه در ترجمه "تعبدون" معنی می شود به معنای عبادت کردن و هرگز سجده بردن و نماز و از این قبیل اعمال معنی نمی دهد. کلمه ای است کلی که شامل هر نوع عمل عبادی می شود. پس اگر خواندن، عبادت نیست؛ چرا در این چنین آیاتی خواندن را پرستش کردن می دانید و ترجمه می کنید؟!!!

می دانید چرا؟ چون اگر خواندن را پرستش کردن ترجمه نکنند، کسانی که ترجمه هایشان را می خوانند با توجه به کلمه "بندگانی همچون شما" به راه راست بر می گردند. چون رسول هم در بسیاری از آیات فرموده من مثل شما هستم! پس نتیجه این می شود خواندن کسی مثل رسول نیز اشتباه است، چون اولا رسول بارها گفته مثل ما است و در این جا خدا فرموده آن ها کسانی را می خوانند که مثل خودشان هستند!!!

نکته سوم- کلیدی ترین نکته در این آیه برای رد نظر علمای به خطا رفته، "عِبَادٌ أَمْثَالُکُمْ" است. اگر منظور بت است، در اینجا فرموده کسانی را می خوانیم که مثل خودمان هستند!!! آیا ما بت هستیم؟ آیا ما سنگ هستیم؟ آیا عقل شما روشن است؟!!! براستی اگر در وقت ترجمه این آیه بر هوای نفس شان ترجمه نکرده اند، در چه فکری دیگری بوده اند که اولا تدعون را به جای خواندن و صدا زدن، پرستش کردن ترجمه کرده اند و دوما ما را مثل بت دانسته اند!!!

آنها همیشه در جواب می گویند ما که بعنوان شریک خدا نمی دانیم و نمی خوانیم، این عمل ما اصلا عبادت ائمه نیست؛ در جواب این دسته از گمراهان باید گفت، اصلا مهم نیست که شما در مورد عمل خود چه فکر می کنید، مهم این است دستور خدا چه بوده است.

اولا قبل از شما کسان دیگری بوده اند که دقیقا مثل شما فکر می کرده اند و اعتقاد داشته اند! آنها کسانی دیگر را برای قرب به الله دوست و اولیای خود می گرفتند. آنها مثل شما گمراهان جواب می دادند و می گفتند: ما هرگز این ها را عبادت نمی کنیم! بلکه این ها مقربان در پیشگاه الله و ما را شفاعت می کنند!

أَلَا لِلَّهِ الدِّینُ الْخَالِصُ ۚ وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ

آگاه باشید که دین خالص از آن خداست، و آنها که غیر خدا را اولیای خود قرار دادند و دلیلشان این بود که: اینها را عبادت نمی کنیم، مگر بخاطر اینکه ما را به خداوند نزدیک کنند(39:3)

خدا خواندن را عبادت می داند

قُلْ إِنِّی نُهِیتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ

بگو: «من از عبادت کسانی که غیر از خدا می‌خوانید، نهی شده‌ام!

سوره انعام آیه 56

این آیه می فرماید عمل خواندنی که شما انجام می دهید عبادت است و من از این نوع عبادت برای غیر از الله نهی شده ام. آیا روشن نیست؟

بعضی از گمراهان برای رفع گرفتاری هایشان، مثلا این که خدا به او بچه بدهد یا هر مورد دیگری، نابخردانه متوسل می شوند به بندگان صالحی چون امام رضا و...

این آیات را بخوانید تا بهتر بفهمید این عمل خواندن چه معنی ای می دهد

وَزَکَرِیَّا إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِی فَرْدًا وَأَنْتَ خَیْرُ الْوَارِثِینَ

و زکریا را (به یاد آور) در آن هنگام که پروردگارش را ندا داد (و عرض کرد): «پروردگار من! مرا تنها مگذار (و فرزند برومندی به من عطا کن)؛ و تو بهترین وارثانی!»(21:89)

فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ یَحْیَىٰ وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ ۚ إِنَّهُمْ کَانُوا یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَیَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا ۖ وَکَانُوا لَنَا خَاشِعِینَ

ما هم دعای او را پذیرفتیم، و یحیی را به او بخشیدیم؛ و همسرش را (که نازا بود) برایش آماده (بارداری) کردیم؛ چرا که آنان همواره در کارهای خیر بسرعت اقدام می‌کردند؛ و در حال بیم و امید ما را می‌خواندند؛ و پیوسته برای ما (خاضع و) خاشع بودند.(21:90)

این نوع خواندن، در صورتی که به جای الله کسی دیگر خطاب قرار گیرد، شرک به الله است، این یعنی خواندن الله

 

 

ولی جالب است که حتی پیشینیان نیز مانند شما همین خواندن "من دون الله" را عبادت نمی دانستند!!!

و دقیقا مثل شما، حتی در وقت قیامت و در هنگام سوال و جواب دادگاه عدل الهی می گویند، ما اصلا پیش از این چیزی را نمی خواندیم

یعنی آنها و شما حتی در قیامت نیز همچنان عمل خواندن خود را هم چنان، همتا قرار دادن برای خدا و عبادت کردن غیر الله نمی دانید تا این که بسوی جهنم حرکت کنید و آنوقت است متوجه می شوید که راهتان شما ره بسوی آتش می برد و اشتباه بوده است! خدا همین عمل را همتا قرار دادن برای خود میداند

ثُمَّ قِیلَ لَهُمْ أَیْنَ مَا کُنْتُمْ تُشْرِکُونَ

پس گفته شود بدیشان کجایند آنچه را که شرک می ورزیدید

مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَلْ لَمْ نَکُنْ نَدْعُو مِنْ قَبْلُ شَیْئًا ۚ کَذَٰلِکَ یُضِلُّ اللَّهُ الْکَافِرِینَ

جز خدا، می گویند: همگی از ما گم شدند بلکه ما پیش از این چیزی را نمی خواندیم، (آری) بدینسان گمراه می‌کند خدا کافران را

سوره غافر آیات 73و74

ندعو=خواند      این کلمه خواندن معنی می دهد نه پرستش کردن

حالا قابل توجه علما و ماموستا های محترم!

شما همیشه برای مردم از اخلاقیات و بحث های جزیی صحبت می کنید، در صورتی که اصل و مبنا را اشتباه رفته اید، شما خواندن غیر الله را عبادت نمی دانید و با این پیش زمینه است که بحث های جزیی را مطرح می کنید، و اگر نه مطرح کردن بحث های جزیی جزء ضروریات هست.

ولی وقتی شما اصل را اشتباه رفته اید، کل راهتان حتی همانی که طبق شریعت الله هست نیز تباه می شود، کل حسنات تان تباه می شود

الان فکر می کنید این که می گویم تندروی و افراطی گری است؟ بسیار خب! بیایید با هم این آیه را بخوانیم تا ببینیم که در نظر الله چه چیز مهم تر از همه چیز است!

وَلَقَدْ أُوحِیَ إِلَیْکَ وَإِلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکَ لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَلَتَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ

به تو و کسانی که (پیامبران پیشین) پیش از تو بودند وحی شده که اگر مشرک شوی، تمام اعمالت تباه می‌شود و از زیانکاران خواهی بود!(39:65)

شرک در نظر الله و در نظام الله مهم ترین و اصل است، اگر کسی مشرک به الله باشد حتی اگر کارهای نیک انجام دهد، همان شرک اش باعث خواهد شد که همه اعمال نیک اش تباه شود و از "خاسرین" شود خاسرینی که گفته هایشان را بخوانید در قرآن در وقتی که در جهنم هستند، همین برای بیداری تان کافی است!

وقتی الله به رسول که در کل زندگیش فقط نیکی و حسنه کرده است می گوید، اگر مشرک شوی کل اعمال نیک ات تباه می شود، دقیقا همین منظور را می رساند که شرک در نظام الله مهم ترین و درواقع اصل و مبنا است.

آقایان و خانم ها، شرک فقط این نیست که شما به خدا اعتقاد نداشته باشی یا به دو خدا اعتقاد داشته باشی یا خورشید و... را خدا بدانی یا بگویی فلانی خدا هست.

روزی را خدا می دهد خدا رازق است اگر شما اعتقاد داشته باشی که چیزی یا کسی دیگر روزی ات را میدهد و از او روزی ات را بخواهی، شریک قرار دادی برای خدا، چرا؟ چون خدا روزی می دهد

اگر شما کسی و چیزی جز خدا را بخوانی که حاجت ات را برآورده کند شریک قرار دادی برای خدا

فقط شایسته خداست که چشم بسته و کورکورانه از حرف هاش تبعیت کرد، اگر شما شخصی دیگر را اینطوری قبول داشته باشی دقیقا او را "اله" گرفتی.

خدا اله گرفته می شود به این خاطر که از همه حرف هایش تبعیت می شود، حالا اگر شخص دیگری را دقیقا مثل خدا از همه حرف هایش تبعیت شود، او را اله گرفته اند، الان در ذهن بعضی کج فهم ها این فکر می اید پس اطاعت از رسول چه معنی ای می دهد؟ خدا خودش دشتور داده که اطاعت از رسول اطاعت از خداست، یعنی خدا خودش دستور داده مشرک شویم؟

هر چند جواب این حرف در تک تک پست ها ذکر شده یعنی تقریبا در پستی نبوده که به این اشاره نشود، با وجود این باز هم این را مطرح می کنم که کلام الله دقیقا و حساب شده است، هر کلمه ای که الله بکار می برد به جا است

وقتی الله می گوید از حرف های "رسول" تبعیت کنید این هیچ تضادی با چیزی که در بالا گفتم ندارد!!! مثلا این آیه را بخوانید

وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۙ کَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ

و کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند و به آنچه بر محمد (ص) نازل شده و همه حقّ است و از سوی پروردگارشان نیز ایمان آوردند، خداوند گناهانشان را می‌بخشد و کارشان را اصلاح می‌کند!(47:2)

این آیه فرموده است، مومنان به چیزی ایمان دارند که از سوی خدا بر رسول نازل شده، همان وحی، همان قرآن، و مونان موظف به اطاعت بی چون و چرا از همین هستند، چون رسول وقتی حرفی میزد، از او می پرسیدند این از طرف خدا بود و وحی بود، اگر می گفت بله، در این صورت هر چه بود اطاعت بی چون و چرا می کردند

چون رسول هرگز حرف خودش را نمی گفته است، وقتی به کسی می گویند رسول یعنی آن شخص حرفی را می زند که کلام کس دیگری است

فرض کنید مثلا رییسی دستور العملی را مشخص می کند فرض کنید این دستورالعمل در مورد خنثی کردن یک بمب است، اما شخصی دیگر را مسئول اجرا و عملی کردن آن می کند، آن شخص هرگز خارج از دستورالعمل را نمی گوید و کسانی که از حرف آن شخص تبعیت می کنند به این خاطر است که او حرف رییس و مهر و امضاء او را دارد، در غیر این صورت دستورات خارج از دستورالعمل را نادیده می گیرند.

نظر رسول نیز با نظر محمد فرق دارد، و خدا خود شاهد است که رسول هر وقت فرموده این حرفم از طرف خداست، راست گفته است و بر خدا دروغ نبسته است. وقتی کسی بی چون و چرا از نظر رسول تبعیت می کند، از وحی ای تبعیت کرده که از جانب الله بوده است و به همین خاطر اطاعت از رسول اطاعت از خداست

ولی وقتی محمد نظر شخصی اش را ذکر کرده است، هر کسی می تواند مخالفت کند چون از جانب الله نبوده است و مردم مکه این را می دانستند و روایاتی هم در این زمینه است که در پست های بعدی ان شاء الله ذکر می شوند

در نهایت عزیزان، هدف از این پست همان آیه 74 سوره غافر بود آنهایی که کسانی دیگر را می خواندند و با این عمل شان مشرک شدند، ولی در نظر خودشان این خواندن همتا قرار دادن برای خدا نبود، بلکه می گفتند ما این ها را می خوانیم که به خدا نزدیک مان کنند. برای همین است وقتی خدا می فرماید کجایند آنچه را که با آن همتا قرار می دادید برای خدا و شرک می ورزیدید، آنها در جواب گفتند ما چیزی را نمی خواندیم

منظور آنها از این جواب، ما قبل از این چیزی را نمی خواندیم این است که ما به عنوان شریک قرار دادن و همتا دانستن برای تو، آن ها را نمی خواندیم

می گویید اشتباه می کنم؟ این آیات از سوره شعراء را بخوانید

إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ

هنگامی که به پدرش و قومش گفت: «چه چیز را عبادت می کنید؟!»(26:70)

قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاکِفِینَ

گفتند: «بتهایی را عبادت می کنیم، و همه روز ملازم عبادت آنهاییم.»(26:71)

قَالَ هَلْ یَسْمَعُونَکُمْ إِذْ تَدْعُونَ

گفت: «آیا هنگامی که آنها را می‌خوانید صدای شما را می‌شنوند؟!(26:72)

أَوْ یَنْفَعُونَکُمْ أَوْ یَضُرُّونَ

یا سود و زیانی به شما می‌رسانند؟!»(26:73)

قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا کَذَٰلِکَ یَفْعَلُونَ

گفتند: «ما فقط نیاکان خود را یافتیم که چنین می‌کنند.»(26:74)

این آیات روشن است ولی با وجود این توضیح میدهم

ابراهیم حنیف (سلام و درود خدا بر او باد) به آنها گفت: چه چیز را عبادت می کنید؟ آنها گفتند: این بت ها را عبادت می کنیم، ابراهیم گفت: آیا وقتی آن ها را صدا میزنید و می خوانید و حاجت تان را به آن ها می گویید، صدای شما را می شنوند و بعد از آن، آنها پاسخ می گویند و اجابت می کنند؟ آن ها گفتند: پدرانمان را بر این عمل دیدیم و کاری به غلط و درست و عجیب بودنش نداریم.

جواب ابراهیم مبنی بر این که "آیا آن ها را می خوانید" و قبل از آن که پرسیده بود "چه چیز را عبادت می کنید" نشان می دهد، عمل عبادی آنها خواندن بت ها بوده است! این یعنی خواندن غیر خدا عبادت است و حتی در زمان ابراهیم نیز مردم همین عقیده امروزه را داشتند. در حالیکه همین مشرکان در دادگاه عدل الهی و در سوره غافر که در بالا ذکر شد، می گویند: "ما پیش از این چیزی را نمی خواندیم"

متوجه شدید مردم؟ آنها بت هایی که نماد اشخاص و بندگانی بودند را می خواندند ولی در قیامت می گویند ما پیش از این چیزی را نمی خواندیم، چرا؟ این یعنی این که آن ها خواندن بت هایشان، در نظر خودشان با این پیش زمینه نبوده است که این ها شریک خدا هستند یا خدا هستند، بلکه آن ها طبق آیه 3 سوره زمر می گفتند این ها فقط ما را به خدا نزدیک می کنند! و ما عبادت شان نمی کنیم! آن ها به خدا اعتقاد داشتند برای همین است می گفتند این بت ها شفیع ما نزد خدا هستند!

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ عَلَىٰ حَرْفٍ ۖ فَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ۖ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلَىٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةَ ۚ ذَٰلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ

 

بعضی از مردم خدا را تنها با زبان می‌پرستند (و ایمان قلبیشان بسیار ضعیف است)؛ همین که (دنیا به آنها رو کند و نفع و) خیری به آنان برسد، حالت اطمینان پیدا می‌کنند؛ اما اگر مصیبتی برای امتحان به آنها برسد، دگرگون می‌شوند (و به کفر رومی‌آورند)! (به این ترتیب) هم دنیا را از دست داده‌اند، و هم آخرت را؛ و این همان خسران و زیان آشکار است!(22:11)

یَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَضُرُّهُ وَمَا لَا یَنْفَعُهُ ۚ ذَٰلِکَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِیدُ

او جز خدا کسی را می‌خواند که نه زیانی به او می‌رساند، و نه سودی؛ این همان گمراهی بسیار عمیق است.(22:12)

یَدْعُو لَمَنْ ضَرُّهُ أَقْرَبُ مِنْ نَفْعِهِ ۚ لَبِئْسَ الْمَوْلَىٰ وَلَبِئْسَ الْعَشِیرُ

او کسی را می‌خواند که زیانش از نفعش نزدیکتر است؛ چه بد مولا و یاوری، و چه بد مونس و معاشری!(22:13)

زیانش این است که شرک به الله کرده است، آیا زیانکار تر از مشرکان که در گمراهی آشکار هستند سراغ دارید؟ به آن ها بوضوح گفته شده که کسی جز خدا را تخوانید، بعد آنها در جهالت محض کسانی را می خوانند که خدا هیچ دلیلی برای آن کار نازل نکرده بلکه خودشان از روی هوای نفس و تقدیس، به این کارها روی آوردند، آری این است گمراهی آشکار!.

 

راست گفت خداوند که:

بگو: «آیا غیر از خدا، چیزی را بخوانیم که نه سودی به حال ما دارد، نه زیانی؛ و (به این ترتیب،) به عقب برگردیم بعد از آنکه خداوند ما را هدایت کرده است؟! همانند کسی که بر اثر وسوسه‌های شیطان، در روی زمین راه را گم کرده، و سرگردان مانده است؛ در حالی که یارانی هم دارد که او را به هدایت دعوت می‌کنند (و می‌گویند:) به سوی ما بیا!» بگو: «تنها هدایت خداوند، هدایت است؛ و ما دستور داریم که تسلیم پروردگار عالمیان باشیم.(6:71)

سبحان الله! چه آیه ی پر محتوایی، ان شاء الله در پست های بعدی بحث همین آیه 71 سوره انعام را خواهم کرد.